Encyklopedia Motyli i Ciem

Gatunek Boloria_euphrosyne - Motylarnia Władysławowo

Boloria euphrosyne

Boloria euphrosyne – Motyl w świetle słońca

Boloria euphrosyne, znany również jako motyl żółtoczuby, to piękny przedstawiciel rodziny Nymphalidae. Jego urokliwy wygląd oraz interesująca biologia sprawiają, że jest chętnie obserwowany przez entuzjastów motyli oraz badaczy przyrody.

Pochodzenie i siedlisko

Boloria euphrosyne występuje głównie w Europie oraz w zachodniej części Azji. Można go spotkać w różnorodnych siedliskach, w tym w łąkach, lasach liściastych oraz wzdłuż brzegów jezior i rzek. Preferuje miejsca o dużym nasłonecznieniu, co czyni go idealnym mieszkańcem otwartych przestrzeni, gdzie może łatwo znajdować pokarm i miejsce do rozmnażania.

Rozpiętość skrzydeł

Rozpiętość skrzydeł Boloria euphrosyne wynosi zazwyczaj od 30 do 36 mm. Ich skrzydła charakteryzują się intensywnymi, pomarańczowymi tonami, które są ozdobione czarnymi plamkami. Motyl ten ma wyraźnie zarysowane żyłki, co dodaje mu niepowtarzalnego uroku oraz sprawia, że jest łatwo rozpoznawalny wśród innych gatunków.

Pożywienie

Larwy Boloria euphrosyne żywią się głównie roślinami z rodziny fiołkowatych (Viola), natomiast dorosłe osobniki preferują nektar z kwiatów, takich jak krwawnik czy zioła. Ich dieta jest zróżnicowana, ale zawsze stawiają na rośliny bogate w substancje odżywcze, które wspierają ich aktywność oraz rozwój.

Długość życia

Motyle te mogą żyć od 2 do 4 tygodni w zależności od warunków atmosferycznych oraz dostępności pożywienia. W sprzyjających warunkach, takich jak wysoka temperatura oraz duża ilość nektaru, czas życia Boloria euphrosyne może się nieco wydłużać, co wpływa na ich szanse na reprodukcję.

Ciekawostki

  • Boloria euphrosyne jest często mylony z innymi podobnymi gatunkami, jednak jego charakterystyczne plamki na skrzydłach czynią go łatwo rozpoznawalnym.
  • Motyl ten odgrywa ważną rolę w ekosystemie, zapylając różnorodne rośliny, co przyczynia się do ich rozmnażania.
  • Zjawisko mimikry jest stosowane przez niektóre larwy, które przyjmują księżycowe kolory, aby zmylić potencjalnych drapieżników.
  • Boloria euphrosyne potrafi zmieniać swoje preferencje pokarmowe w zależności od dostępności pożywienia w danym siedlisku.

Podsumowanie

Cechy Specyfikacja
Nazwa gatunku Boloria euphrosyne
Rozpiętość skrzydeł 30-36 mm
Pochodzenie Europa i zachodnia Azja
Pożywienie Necktar z kwiatów, larwy żywią się fiołkami
Długość życia 2-4 tygodnie

Boloria euphrosyne to nie tylko piękny motyl, ale również ważny element naszych ekosystemów, który zasługuje na naszą uwagę oraz ochronę. Obserwując go w przyrodzie, możemy docenić nie tylko jego urodę, ale także rolę, jaką pełni w naszej przyrodzie.

Podziel się: